рябина (орлаҥге дене кушшо нарынчалге-йошкар кичкан пушеҥге)

Одар пызле развесистая рябина;

пызлым шындаш посадить рябину.

Пызле пеледеш – йытын ӱдаш жап. Пале. Цветёт рябина – пора сеять лён.

Сад тӱрыштӧ йошкар орлаҥган ладыра пызле лыжгыктен шога. Д. Орай. На краю сада шелестит листьями развесистая рябина с красными кистями.

Пызле укш ветка рябины.

Пызле вуйышто кеҥежым шагал ужмо йошкар оҥан ӧрш-влак тӧрштылыт, киса-влак  чийык-чийык кычкыркалат. Я. Элексейн. На рябине (букв. на вершине рябины) попрыгивают редко встречаемые летом красногрудые снегири, покрикивают синицы.

Колюш пызле воштырым тодыл нале, шудым, вондерым лупшен, чодыра мучко эркын ошкыльо. В. Иванов. Колюш сломал рябиновую ветку, хлестая ею травы, кусты, тихо зашагал по лесу.